İsa’nın adı Kuran’da 26 kez geçer, 9 kez de Mesih olarak anılır. Tuhaftır ki, bugün pek çok Müslüman din bilgini İsa’nın sadece Yahudilere mesaj getirdiğini iddia ederler. Kuran’da İsa’dan “bütün insanlar için bir işaret” olarak bahsedildiği halde (Sure 21:91). Ayrıca şunları okuruz: “Şöyle deyin: ‘Allah’a, bize indirilene, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a, onun torunlarına indirilene, Musa’ya ve İsa’ya verilene, ve diğer nebilere verilene inandık. Bunlar arasından hiç kimseyi ayırmayız. Biz yalnız O’na / Allah’a teslim olanlarız.’” (Sure 2:136).

Kutsal Kitap değiştiği ya da tahrif edildiği için onun “Tanrı’nın Sözü” olmadığını duyuranlar, inandıkları Kuran’a karşıt bir şey söylemiş olurlar. Çünkü Kuran’da şu öğretilir: “De ki: “Ey Kitap ehli! Tevrat’ı, İncil’i ve Rabbinizden size indirileni (Kur’an’ı) uygulamadıkça hiçbir şey üzere değilsiniz.” Andolsun ki sana Rabbinden indirilen bu Kur’an onlardan çoğunun taşkınlık ve küfrünü artıracaktır. Öyle ise o kâfirler toplumu için üzülme.” (Sure 5:68). Bu sözler 7. yüzyılda yazıldılar. Bugün hâlâ mevcut olan binlerce Kutsal Kitap el yazması, 7. yüzyıldan öncesine tarihlenirler ve bugün elimizde bulunan ve dünyanın her tarafında olan Kutsal Kitap’la aralarında fark yoktur. Şüphesiz Müslüman din bilginleri böylesi bir iddiayı kanıtlamalı ve Kutsal Kitap’ın ne zaman, nasıl ve neden değiştirildiğini bize anlatmalıdırlar. Bunu kanıtlamak için bize ne söyleyebilirler?

Kuran’da açıkça şöyle yazar: “Eğer sana indirdiğimiz şeyden şüphe içinde isen, senden önce Kitab’ı (Tevrat’ı) okuyanlara sor. Andolsun ki, sana Rabbinden hak gelmiştir. O halde sakın şüphe edenlerden olma!” (Sure 10:94). Hangi Kitap? Kuran’dan önce verilmiş olan Kitap.

Kuran müminlere de şöyle der: “Senden önce de ancak kendilerine vahyettiğimiz birtakım erkekleri peygamber gönderdik. Eğer bilmiyorsanız ilim sahiplerine sorun.” (Sure 21:7). Diğer bir deyişle Yahudilere ve Hristiyanlara sormaları gerekir. Kendilerine verilen mesajı değiştirmiş olan kişilere mi sormaları gerekiyordu?

Dikkat edeceğimiz gibi Kuran açıkça Müjde’nin Tanrı Sözü olduğunu ifade eder. Ayrıca “hiç kimsenin Allah’ın Sözlerini değiştiremeyeceğini” de söyler (Sure 10:64 ve 6:34).

Bir kişi istediği şeylere inanabilir. Konu din olduğunda insanların nelere inanmaya hazır olduklarını görmek çok şaşırtıcıdır. Neden böyle şeylere inanırlar? Çünkü onlara böyle öğretilmiştir. Biz haklıyızdır; buna göre diğerlerinin hatalı olması gerekir. Bu noktada gerçek hakkında düşünmeye başlamamız gerekir. Tanrı’nın gerçeği, O’nun kutsallığı ve doğruluğunun bizimkiyle nasıl karşıt olduğu hakkında. Ayrıca Tanrı’nın sevgisi hakkında düşünmemiz gerekir. Bu sevgi kendisini en iyi İsa ile göstermiştir. İsa’nın kendisi hakkında dediği gibi:

“Hiç kimsede, insanın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur. Size buyurduklarımı yaparsanız, benim dostlarım olursunuz.”

(Yuhanna 15:13-14)

Tanrı’nın gerçeğine göre Tanrı’nın eskiden yaşamış peygamberlere verdiği peygamberliklerden daha iyi kanıtlar olamaz – eğer bunlar ileriki zamanlarda gerçekleşmişlerse. Musa, Davud, Yeşaya, Daniel ve diğerleri İsa Mesih’in geleceği ve O’nun yaşamı konusunda ayrıntılı peygamberliklerde bulunmuşlardır. İsa doğmadan 750, 1000 ve hatta daha uzun yıllar önce O’nun bir bakireden doğacağını söylemişlerdir. Tanrı bize bir işaret verdi. Bu işaretlerin farkına varmak bizim elimizdedir.